Afgelopen Mei kreeg ik de kans om een reis naar Frankrijk te maken. Voor een speciaal project moest ik een maand vrij maken, maar het was onzeker hoelang ik daar precies zou zijn. Ik kon er voor kiezen om met het vliegtuig te gaan of op eigen gelegenheid met mijn bus. Nu droom ik er al jaren van om met mijn bus op reis te gaan en dit zag ik als dé kans om deze droom waar te maken. De planning van het project liep uit waardoor ik later dan verwacht in Frankrijk zou hoeven zijn. Wat zou ik doen? Thuis wachten of gewoon lekker al gaan? Ik koos voor het laatste. Ik heb al jaren immers geen echte vakantie gehad en was nu toch vrij.
Eerlijk gezegd vond ik het allemaal best spannend. In mijn eentje met de bus op pad. Nog nooit had ik alleen zo ver gereden. Voor mijn eerste stop wilde ik naar Luxemburg en daarna zou ik het wel zien. De eerste dag voelde ik de spanning van het rijden nog wel, vooral de tunnels vond ik een uitdaging. Dag twee kwam ik mezelf tegen in een stuk "eenzaamheid". Als mens wil je toch graag delen. Maar gelukkig hebben we dan nog facebook waar je je foto's op kan zetten en als snel werd ik verrast door vele reacties. De derde dag zat ik bij een stroompje en werd overspoeld door dankbaarheid. Whauw, ik leefde de droom die ik al jaren had. Vrijheid, met mijn bus op pad zonder een echte vaste planning voor meer dan een week. De dagen daarna was het vooral genieten. Ik heb zoveel gezien. Ging rijden als ik wilde, stoppen waar ik wilde en kwam om de meest verrassende overnachtingsplekken uit. En ook al ken ik geen woord Frans, ik kon me prima redden. Heb tolwegen vermeden en kwam hierdoor langs de mooiste plekjes.
Tijdens het tweede deel van mijn reis mocht ik mooie, gelijkgestemde mensen ontmoeten die mij uitdaagde voor mezelf te gaan staan. Eén van die dingen was, bekennen en erkennen dat ik een "heks" ben. Een stuk dat tijdens mijn laatste hypnosessie ook al naar boven was gekomen.
Het was voor mij best moeilijk om hardop uit te spreken een heks te zijn. Er zit toch altijd nog een stuk taboe op, oordeel. Daarnaast voelde ik een oude pijn en angst voor afwijzing. Mensen kennen heksen vooral in negatieve zin dankzij de sprookjes waarmee we zijn opgegroeid. Maar ik voel dat het tijd is om juist de mooie, lichte en zuivere kant te mogen lagen zien. Even voor de duidelijkheid, tijdens mijn opleiding, want ja die heb ik ruim 10 jaar geleden gedaan, was alles wat duister was taboe. Je mag het alleen inzetten op een mooi, zuivere manier. In een andere blog zal ik hier nog wel verder op ingaan.
Daarnaast was het tweede deel een soort retraite voor zelfontwikkeling. Een rollercoaster van emoties zoals loslaten, liefde voelen, verbinding maken en opvallend genoeg mocht ik vooral mijn vrouwelijke energie, de zachte kant van mijzelf voelen en laten zien. Doordat ik al jaren alleenstaand moeder ben én onderneemster, heb ik veel jaren geleefd vanuit een overleefstand, doorgaan, niet zeuren, zelfstandig zijn. Meer de mannelijke energie dus. Maar tijdens dit deel van de reis mocht ik helemaal de zachte en vrouwelijke kant voelen en leven. Een deel van mijzelf die ik lang niet meer echt kon voelen maar nu opnieuw heb mogen integreren om het zo maar te zeggen. Dit deel mag er duidelijk de komende tijd meer zijn. En dat werd tijd, haha.
Het hele tweede deel van mijn reis was dus erg intens en tijdens het derde deel van mijn reis, de terugweg, heb ik dan ook alle tijd genomen om dit te laten bezinken. Gelukkig had ik er al rekening mee gehouden. Op mijn gemak ben ik weer teruggereden en dat tempo wat voor die dag goed voelde. Heerlijk om die vrijheid ook te hebben en nemen dit te doen. Zeker als je iemand als ik bent die normaal 24/7 aan staat. Of beter gezegd, stond.
Want voordat ik vertrok had ik het gevoel dat er dingen zouden gaan veranderen en dat is ook zo. Ik ben ondertussen alweer een paar weken thuis, maar nog steeds niet echt geland. Ik mis de rust in mijn hoofd die ik in Frankrijk ervaarde. Het is hier zoveel drukker, andere energie. Merk dat ik meer in mijn hoofd zit dan dat ik daar zat. Maar uiteraard moet je toch de dagelijkse draad weer oppakken en heb ik vooral de eerste week veel nagedacht over hoe ik nieuwe invulling wil gaan geven aan mijn dagen, werkzaamheden, bedrijf en dus mijn leven voor de komende tijd.
Ik ben begonnen met: Natuurtips voor Happy Kids, om zo op een laagdrempelige en speelse manier kennis over de natuur, over te dragen.
(stukje "heksenkennis" dus over oa kruiden)
Daarnaast zal ik meer blogs gaan schrijven. Want ik voel dat het tijd is om meer van mijn kennis en ervaring te mogen gaan delen en dan heb ik het niet enkel op het gebied van massage.
Door alleen al mijn reis op facebook te hebben gedeeld heb ik zoveel mooie en hartverwarmende reacties gehad dat het blijkbaar de bedoeling is om meer van mijn eigen persoonlijke stukken ter inspiratie te gaan delen. Hoewel het voor mij vooral een manier was om aan mijn eigen behoefte van "uit enthousiaste delen wat ik meemaakte" tegemoet te komen, was het blijkbaar inspirerend voor velen. En dat heeft mij de afgelopen weken wel aan het denken gezet.
Vandaar deze nieuwe vorm van blogs schrijven. Ik hoop je hiermee te inspireren. Laat gerust weten wat je er van vind.
Ontspannen groet, Corina
Heel mooi gesproken! Spreek je Walter nog? en ga je er nog eens heen?
Lieve Corina, Heel mooi te lezen hoe je zoektocht (in jezelf) jou steeds meer antwoorden en rust geeft! Gewoon lekker mee doorgaan en je ❤️ blijven volgen….
Wat een mooi verhaal Corina! Ik denk dat wij allemaal eens 'uit' moeten staan en ervaren wat er echt allemaal om ons heen gebeurd, wat voor moois er nog meer is (dingen die we in ons drukke leven niet zien) maar vooral ook het jezelf opnieuw ontdekken en kunnen zijn. Zeer waardevol en onwijs mooi en fijn dat jij dit hebt kunnen doen en ervaren🙏
We gaan nog veel moois van je voorbij zien komen maar neem ook vooral lekker de tijd voor jezelf 😃😘
Hoe mooi is je proces en wat een moed heb je gehad dit aan te gaan. Bewonderenswaardig en hopelijk inspirerend voor velen om onvoorwaardelijk je hart te volgen en erop te vertrouwen dat het goed komt. Juist als je die donkere stukken tegen komt. Daar zit de groei !
Dank je wel voor je openheid in deze blog.